คำไว้อาลัย

คิดถึงอาจารย์เทอด 😢

(ดูคลิปที่พี่ต่ายกับน้องบิ๊คเอามาแชร์แสดงว่าเคยบอกอาจารย์ไปแล้ว อาจารย์คงทราบแล้ว ดีใจ ...)

ออกค่ายสพช.พิษณุโลกดีใจมากที่อาจารย์เข้ามาทัก ถึงจะเป็นเพราะหน้าดำไปซีกนึงจากการนั่งรถหกล้อตากแดดขนของจากกรุงเทพฯ แล้วเผลอหลับ แต่ก็ทำให้อาจารย์จำเอได้ แล้วยังจะช้างกระทืบโรงแม่ม่ายส่ายหัวที่เอซัดไปทุกขนาน จนไปตบหลังทักทายอาจารย์สัมฤทธิ์อาจารย์ต้องจำเอได้แม่นแน่ ๆ เลยเพราะเอนั่งกลางระหว่างอาจารย์กับอาจารย์สัมฤทธิ์พอดี

เรียนจบขึ้นมาทำงานฟาร์มโคนมที่เชียงใหม่ อาจารย์อยู่ที่มช.แล้วชวนให้ไปช่วยเขียนหลักสูตร แต่เอไม่กล้าออกความเห็นอะไรเพราะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องอาจารย์ก็บอกงั้นจดไปแล้วกัน ให้เป็นผู้ช่วยเลขา จำได้ว่าก่อนออกจากฟาร์มจะอาบน้ำสระผมหลายรอบ กลัวอาจารย์จะเหม็น และจะใส่เสื้อสีส้ม (มีตัวเดียว)ไปทุกครั้ง เพราะอาจารย์บอกว่าใส่แล้วดูดีนะ

‍

ประชุมเสร็จก็ไม่กลับรอให้อาจารย์พาไปกินไอติมก่อน

พออีกปีกว่า ๆจำเป็นต้องออกจากฟาร์ม อาจารย์โทรมาหาตอนเย็น ถามว่าจะไปไหน แล้วบอกว่า ..."อย่าทิ้งผมไปนะ เดี๋ยวถ้ามีตำแหน่งเปิด ให้ขึ้นมานะ" ...จบประโยคแรกเอก็แทบจะเก็บกระเป๋าไปสัตวแพทย์ มช.แล้วค่ะถึงจะไม่แน่ใจว่าอาจารย์พูดจริงเหรอ เรียนก็ไม่เก่ง พูดไม่รู้เรื่อง(จนอาจารย์เปลี่ยนให้นั่งจดอย่างเดียวตอนทำหลักสูตร) ดำด้วยแต่สุดท้ายก็ได้กลับมาอยู่สัตวแพทย์ มช.จริง ๆอาจารย์เทอดเรียกรุ่นนี้ว่ารุ่นลงจอบ เพราะบรรจุเข้าทำงานวันที่ 9 พฤศจิกายน วันที่ท่านครูบาฯลงจอบสร้างถนนขึ้นดอยสุเทพ

อาจารย์เป็นเจ้านายที่ดีมากๆ ดีที่สุดในชีวิตของเอและหลาย ๆ คนกว่าอาจารย์จะมีห้องทำงานที่เหมาะสมกับตำแหน่งก็ผ่านไปหลายปีก่อนหน้านั้นอัดกันอยู่ในห้องเล็ก ๆ อาจารย์ก็อยู่ด้วยเขียนขอครุภัณฑ์กันถึงตีหนึ่งตีสอง อาจารย์ก็อยู่ด้วยพาไปเลี้ยงข้าวแล้วก็กลับมาเขียนต่อ ค่ายน้องใหม่ อาจารย์ก็ไป วิ่งขึ้นดอยอาจารย์ก็วิ่ง เท่สุด ๆ งานปีใหม่ อาจารย์เด็ก ๆเต้นกันเป็นกิ้งกือไส้เดือนกับนศ.รุ่นแรก อาจารย์ก็นั่งขำแต่ไม่ว่าอะไร

‍

ตอนค่ายน้องใหม่รุ่นสองไปที่ห้วยฮ่องไคร้ ขากลับรถบัสเสีย ซ่อมไม่ได้อาจารย์เทอดก็ตัดสินใจให้อาจารย์ทุกคนเอารถของตัวเองทยอยพาเด็ก ๆ กลับมช.รวมทั้งรถที่เตรียมไว้ไปรับอาจารย์พิเศษด้วย ไม่รู้ว่าเด็ก ๆรู้กันหรือเปล่าว่าอาจารย์เทอดอาสาขับรถของตัวเองไปรับอาจารย์พิเศษที่จะมาสอนนศ.ในวันรุ่งขึ้นเพราะอยากให้รถที่เหลือทุกคันมารับเด็ก ๆ จะได้กลับกันเร็ว ๆ

อาจารย์เทอดไม่เคยดุไม่เคยใช้ถ้อยคำบั่นทอนจิตใจ ไม่โกรธ ตรงกันข้าม เองอนอาจารย์บ่อยมากจนจำสาเหตุไม่ได้ งอนวันนึง แล้ววันรุ่งขึ้นก็รีบตื่นไปเก็บดอกปีบหลังมอหรือเอารถกระบะไปจอดใต้ต้นจำปีข้างโรงอาหาร (คณะอะไรจำไม่ได้แล้ว)ปีนไปเก็บดอกจำปีเอามาใส่แก้ว ติดป้ายว่าดอกไม้ขอโทษแล้วก็แอบย่องไปวางบนโต๊ะอาจารย์ พออาจารย์มาเห็นอาจารย์ก็ขำอาจารย์ยังไม่ได้โกรธอะไรเลยนะ แต่บอกว่าวันหลังเอามาให้เอง ไม่ต้องแอบมาวางและมีอะไรก็ให้บอกอาจารย์

ที่บอกว่าไม่โกรธคืออาจารย์ไม่เคยโกรธจริง ๆ ค่ะ วันนึงขับรถเอางานไปให้อาจารย์ที่บ้านเอารถไปชนรั้วบ้านอาจารย์ อาจารย์ก็ถามแต่ว่าเอเป็นอะไรหรือเปล่าไม่หันไปดูรั้วเลย

‍

ปีใหม่ปีนึงอาจารย์มอบหมายให้ทำการ์ดปีใหม่ ตอนนั้นตึกเพิ่งสร้างเสร็จจำได้ว่าเป็นน้องบิ๊คที่ถ่ายรูปตึกคณะฯสะท้อนกับผิวน้ำไว้ สวยมากเลยไปอัดมาเป็นรูปเล็ก ๆ ทำเป็นป๊อปอัพมาติดการ์ดทำมือของตัวเองแต่การ์ดทุกใบต้องมีลายเซ็นคณบดี "อาจารย์เซ็นก่อนแล้วหนูค่อยเอาไปติดรูปนะคะเดี๋ยวอาจารย์เผลอทับป๊อปอัพหนูแบนหมด"อาจารย์เทอดก็หัวเราะแล้วเซ็นจนครบทุกใบโดยที่ยังไม่เห็นว่าการ์ดที่เสร็จแล้วจะหน้าตาเป็นยังไง

วันที่ชีวิตเปลี่ยนไปคือจำได้ว่าทานข้าวกับอาจารย์คนอื่น ๆ อยู่ อาจารย์ก็มายืนข้าง ๆแล้วยื่นกระดาษให้แผ่นนึง ถามว่า ... "ไปสอบไม้" ...เป็นทุนไปอบรมผสมเทียมที่สวีเดนสองเดือน แล้วก็ได้ไปแบบฟลุ้คมากเพราะมีคนสอบแค่สามคน หลังจากนั้นอาจารย์ก็ทั้งผลักทั้งดันเขียนจดหมายรับรองให้สอบทุนเรียนต่อปริญญาโทจำได้ว่าแข่งกับอาจารย์คณะวิศวฯที่คุณสมบัติเค้าดีกว่าเยอะมาก ๆแต่เพราะจดหมายของอาจารย์กับจดหมายตอบรับจากสวีเดนทำให้เอได้ไปอาจารย์เทอดไม่กลัวเลยว่าเอจะทำให้อาจารย์ผิดหวังหรือเปล่า ไม่เคยลังเลที่จะสนับสนุนอาจารย์ทุกคนให้ไปเรียนต่ออาจารย์บอกว่าเป็นหน้าที่ของผม

อาจารย์เทอดเคยไปเยี่ยมที่สวีเดนด้วยจำได้ว่าตื่นเต้นมาก ทำต้มเลือดหมู (ที่คิดย้อนกลับไปไม่น่าทำเลย มันไม่อร่อย)อาจารย์บอกว่าชอบมาก ทานแล้วหายคิดถึงเชียงใหม่เลยปลื้มมากจนลึมนึกไปว่าอาจารย์เพิ่งมาได้ไม่กี่วันเอง

แต่หลังจากเรียนจบมาเอก็ไม่ได้ทำงานกับอาจารย์อีก

อาจารย์เทอดคะพี่ต่ายบอกว่าอาจารย์รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของพวกเรา เออยากกราบขอโทษอาจารย์ในทุกๆ เรื่องที่ผ่านมา กราบขอบพระคุณสำหรับโอกาสที่อาจารย์ให้ครั้งแล้วครั้งเล่าความรัก ความเมตตาที่ไม่เคยลดลงเลย แต่เอจะไปบอกอาจารย์เองเพราะอาจารย์คงชอบแบบนั้นมากกว่าค่ะ เอจะเป็นคนดีมาก ๆ จะทำดีมาก ๆจะได้ขึ้นสวรรค์ไปเจอกับอาจารย์ แล้วจะเอาดอกไม้ขอโทษไปให้อาจารย์ด้วยตัวเองนะคะ

เอคิดถึงอาจารย์มากค่ะ 😢🙏❤️

‍

‍

‍

‍