คำไว้อาลัย

อาลัย รองศาสตราจารย์ น.สพ. ดร. เทอด เทศประทีป

ผมขอแสดงความเสียใจและแสดงความอาลัยอย่างสุดซึ้งต่อครอบครัว “เทศประทีป” ที่ได้สูญเสียท่านรองศาสตราจารย์ น.สพ.ดร.เทอด เทศประทีป ในครั้งนี้ ซึ่งนับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของครอบครัว “เทศประทีป” และของวงการศึกษาทางด้านสัตวแพทย์ของประเทศไทย ท่านอาจารย์เทอด เทศประทีป จบสัตวแพทยศาสตร์บัณฑิตรุ่นที่ 25 เป็นสัตวแพทย์รุ่นพี่ผม 5 ปี ผมเข้าเรียนปีที่ 1 ท่านอาจารย์เทอด อยู่ปีสุดท้ายแล้ว ดังนั้นในระหว่างที่กำลังเรียนที่คณะฯ ผมจึงไม่มีโอกาสได้รู้จักสนิทสนมกับท่านเลย เมื่อเรียนจบแล้วผมไปเรียนต่อปริญญาโทที่คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล และไปทำงานเป็นอาจารย์ในคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2518 และในปี พ.ศ. 2536 ทางมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้มีโครงการจัดตั้งคณะสัตวแพทยศาสตร์ขึ้นที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และได้เรียนเชิญท่านอาจารย์ เทอด เทศประทีป ซึ่งขณะนั้นเป็นรองคณบดีฝ่ายวิชาการของคณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย มาเป็นที่ปรึกษาในการดำเนินโครงการจัดตั้งคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผมเองก็ได้รับการแต่งตั้งให้อยู่ในคณะกรรมการจัดตั้งคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ด้วย จึงได้มีโอกาสทำงานร่วมกับท่านอาจารย์เทอดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ต่อมาท่านอาจารย์ เทอด เทศประทีป ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นคณบดีคนแรกของคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผมได้มีโอกาสช่วยงานท่านในด้านต่างๆ มาโดยตลอดตั้งแต่เริ่มต้น นับตั้งแต่ไปมองหาพื้นที่ที่จะก่อสร้างคณะฯ การก่อสร้างอาคารต่างๆ การร่างหลักสูตรฯ ตลอดจนการจัดการเรียนการสอนนักศึกษารุ่นแรกๆ ซึ่งในขณะนั้นคณาจารย์ของคณะสัตวแพทย์ฯ ยังมีจำนวนน้อยและยังไม่มีความพร้อมในการจัดการเรียนการสอนในระดับปรีคลินิกที่คณะฯ จึงได้นำนักศึกษารุ่นแรกๆ ไปฝากเรียนกระบวนวิชาต่างๆ ทางด้านปรีคลินิกที่คณะแพทยศาสตร์เข้าใจว่าประมาณ 10 กว่ารุ่น จนกระทั่งทางคณะสัตวแพทยศาสตร์มีความพร้อมมากขึ้นจึงได้ดำเนินการจัดการเรียนการสอนทางด้านปรีคลินิกเองที่คณะฯ ในเวลาต่อมา

‍
การที่ผมได้มีโอกาสทำงานร่วมกับท่านอาจารย์เทอด เทศประทีป ทำให้ผมได้รู้จักและสัมผัสกับท่านมากขึ้น ได้เห็นแนวคิดและวิธีการทำงานของท่าน และได้เรียนรู้หลายอย่างจากท่าน สิ่งที่ผมสัมผัสได้คือท่านเป็นทั้ง“นักวิชาการ” และ “นักบริหาร” ที่เป็นแบบอย่างที่ดี ท่านเป็นผู้ที่มองการณ์ไกลและวางรากฐานทางด้านวิชาการให้กับคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ไว้อย่างเข้มแข็ง สร้างความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยในต่างประเทศหลายแห่ง และได้รับความช่วยเหลือเงินทุนในการส่งอาจารย์ของคณะฯ ไปศึกษาในระดับปริญญาเอกในต่างประเทศ และกลับมาเป็นกำลังสำคัญของคณะฯ ในปัจจุบัน บุคลิกภาพส่วนตัวของท่านอาจารย์ เทอด ท่านเป็นคนสุภาพนุ่มนวล และความมีเมตตาสูงมาก เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และเอาใจใส่ต่อเพื่อนร่วมงานและผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างเป็นกันเอง ทำงานร่วมกับท่านแล้วรู้สึกสบายใจ ผมได้มีส่วนช่วยงานท่านอาจารย์เทอดตลอดระยะเวลาที่ท่านทำหน้าที่คณบดีคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่อยู่ประมาณ 10 ปีต่อมาท่านได้ย้ายไปรับตำแหน่งรองอธิการบดี มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง และขึ้นสู่ตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงในที่สุด ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดทางด้านการบริหารการศึกษาในมหาวิทยาลัย แม้ว่าท่านจะไปประจำอยู่ที่มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงแล้วก็ตาม ผมก็ยังมีโอกาสพบปะพูดคุยกับท่านอยู่เสมอๆ และมีนัดรับประทานอาหารกันเกือบทุกครั้งที่ท่านเดินทางมาเชียงใหม่ โดยไม่เคยคาดคิดเลยว่าท่านจะมาด่วนจากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับในวัยที่ยังไม่ถึงเวลาอันควรเลย หวนนึกถึงวันเวลาเก่าๆ ทีไรก็ใจหายทุกครั้ง
‍

‍

ในท้ายที่สุดนี้ ขอให้อานิสงส์แห่งคุณความดีและกุศลกรรมที่ท่านอาจารย์ได้สร้างไว้กับวงการศึกษาด้านสัตวแพทย์และต่อสังคมมาตลอดชีวิตของท่าน จงเป็นดั่งแสงประทีปนำพาดวงวิญญาณของท่านอาจารย์ไปสถิตย์เสถียร ณ แดนสวรรค์ในสัมปรายภพอันสงบสุขนิรันดร์ ตลอดไป

‍

ด้วยความเคารพรักและระลึกถึงอยู่เสมอ

‍